Heracles Almelo wint met 4-2 van Go Ahead Eagles in spannende Eredivisie-klasmer

Met een 4-2-overwinning op Go Ahead Eagles op zaterdag 22 november 2025 in de Asito Stadium in Almelo heeft Heracles Almelo een van de belangrijkste overwinningen van het seizoen behaald. Het was geen mooie wedstrijd, maar wel een cruciale. De laatste minuut van de blessuretijd, op 90+3’, scoorde Luka Kulenovic met een krachtige rechtervoetsschot uit het midden van de strafschopgebied, geassisteerd door Ajdin Hrustic. Dat was de beslissende vierde treffer — en een hartstikke fijne manier om een seizoen te redden dat tot dan toe vooral door tegengoals en twijfel was gekenmerkt.

Van onderaan naar boven: de klim van Heracles

Voor Heracles Almelo was dit de derde overwinning op rij — een ongekende stroom in een seizoen waarin ze voor de wedstrijd op 18e plaats stonden met slechts 9 punten uit 12 wedstrijden. Ze hadden in de afgelopen zes wedstrijden elke keer een doelpunt tegen gekregen. Ze hadden geen enkele overwinning op het veld van een tegenstander. En toch: op hun eigen veld, met een publiek dat de laatste weken met een vreemde mix van hoop en wanhoop zat te kijken, toonden ze een nieuwe ziel.

De eerste helft was een kwestie van overleving. Go Ahead Eagles kwam met een agressieve aanval, en op minuut 10 was Damon Mirani al bijna een doelpunt kwijt. Op minuut 34 raakte Mathis Suray in de strijd, en op minuut 38 werd Walid Ould-Chikh van Heracles gewaarschuwd voor een harde overtreding — waardoor Kenzo Goudmijn een vrije trap kreeg. Maar de meeste kansen kwamen van de bezoekers. Milan Smit, die al vier keer had gescoord dit seizoen, maakte op minuut 22 de 1-0. Het leek alsof de voorspellingen van Forebet en Scores24, die Go Ahead Eagles als favoriet zagen, zouden uitkomen.

De wending: hoe Heracles het kantelde

Toen de tweede helft begon, veranderde alles. Niet door tactische revolutie, maar door een eenvoudig feit: Heracles begon te durven. Jizz Hornkamp, hun topscorer met zes doelpunten dit seizoen, zette de druk op. Op minuut 51 werd het 1-1: een prachtige combinatie tussen Lorenzo Milani en Yvandro Borges Sanches, die de bal via Jop Tijink naar Hornkamp stuurde — hij schoot zonder aarzelen. Het publiek brulde. De vijfde minuut na de rust was het 2-1: Robin Mantel nam de bal op bij de rechtervleugel, stuurde een vloekende cross naar het midden, en Mimeirhel Benita drukte hem met zijn hoofd in het net.

Go Ahead Eagles probeerde terug te komen. Maar hun verdediging was ontwricht. Op minuut 72, na een verkeerde uitleg van de verdediging, kreeg Ajdin Hrustic ruimte. Hij schoot, de doelman parerde — maar de bal kwam terug naar Luka Kulenovic, die met een korte knik de 3-1 maakte. Het was een doelpunt dat de geest van de ploeg veranderde. Niet langer verdedigden ze. Ze begonnen te denken: Wij kunnen dit winnen.

De finale: een goal voor de geschiedenis

De 4-2 kwam pas in de laatste minuut van de blessuretijd. Het was geen onverwachte doelpunt. Het was een beloning. Hrustic, die de hele wedstrijd de vloer had gedomineerd, trok de bal van rechts naar links, trok de verdediger naar zich toe — en speelde de bal precies naar Kulenovic, die al sinds de 60e minuut in de buurt van het doel stond. Zijn schot was kalm, nauwkeurig, en onvermijdelijk. De Asito Stadium explodeerde. De spelers van Heracles stortten zich op elkaar. De fans stonden op, huilde, lachten, omhelsden elkaar.

De wedstrijd werd geleid door scheidsrechter Jeroen Manschot, die slechts één gele kaart gaf — aan Milan Smit van Go Ahead Eagles voor een harde tackle. Geen rode kaarten. Geen controverse. Alleen voetbal, met alle spanning die het nodig had.

Wat betekent dit voor de standen?

Voor Go Ahead Eagles was dit de vierde nederlaag op rij in een uitwedstrijd — een ongewone dip voor een ploeg die eerder in het seizoen nog op 11e plaats stond met 16 punten. Ze hadden drie keer op rij geen doelpunt gemaakt in de tweede helft. Nu, na deze nederlaag, zitten ze met een gevoel van verlies dat moeilijker te verwerken is dan een verlies op papier.

Heracles daarentegen, met hun 12e wedstrijd, klimt naar 17e plaats — nog steeds in de degradatiezone, maar nu met een hoop die niet langer illusie is. Ze hebben nu drie overwinningen op rij, en voor het eerst dit seizoen hebben ze meer dan één doelpunt gemaakt in drie opeenvolgende wedstrijden. Ze hebben ook een historisch voorsprong in de hoofd-aan-hoofd-statistieken: 10 overwinningen, 8 verliezen, 3 gelijkspelen in 21 ontmoetingen. Maar in Almelo? Dat was anders. In de afgelopen 12 thuiswedstrijden tegen Go Ahead Eagles hadden Heracles slechts zes keer gewonnen. Nu, met deze 4-2, hebben ze het evenwicht weer teruggehaald.

Wat komt er nu?

Volgende week speelt Heracles Almelo uit bij FC Volendam, een ploeg die net als zij in de degradatiezone zit. Een winst daar zou de druk op de laatste drie clubs verhogen. Go Ahead Eagles reizen naar Excelsior, een ploeg die net als zij moeite heeft met consistentie. Maar de psychologische impact van deze nederlaag? Die kan langer duren dan de tijdelijke standen.

De vraag is nu: is dit een wending, of een toevallige heldendaad? De afgelopen maanden hebben Heracles Almelo veel kritiek gekregen — van fans, van journalisten, van voormalige spelers. Maar op zaterdagavond in Almelo, met de lichten op de Asito Stadium en de koude wind buiten, toonden ze iets wat ze lange tijd hadden verloren: een ziel. En soms, in de Eredivisie, is dat voldoende.